مالت: تفاوت بین سکه های دیجیتال و نشانه ها؟

دنیای ارزهای رمزنگاری شده و blockchain همچنان از آغاز فروتنانه خود تا نتیجه گیری سال 2017 گسترش می یابد ، تا این که تعداد بیشتری از افراد و مشاغل فناوری جدید و همچنین طیف وسیعی از برنامه های آن را درک می کنند. یک نکته مشترک از سردرگمی که بوجود آمده است ، طبیعت بی پروا را احاطه کرده است که در آن برخی به سکه های دیجیتالی مانند بیت کوین و نشانه های همان موجودیت اشاره دارند. در واقع نشانه ها و سکه ها جنبه های بسیار متفاوتی از فناوری blockchain و ILK آن هستند که برنامه های مختلفی را در blockchain و هنگام انجام معاملات ارائه می دهند.

سکه های دیجیتال چیست؟

سکه های دیجیتال یا ارزهای رمزنگاری شده ، اغلب دارای یک عملکرد تنها هستند: به عنوان یک روش پرداخت استفاده می شود. Cryptocurrency اصلی ، بیت کوین ، با هدف ریشه کن کردن ارزهای فیات با دفترچه عمومی قابل اعتماد و تغییر ناپذیر خود ، معروف به blockchain معرفی شد. تمرکز برای بیت کوین و بیشتر سکه های دیگر بر سرعت ، ایمنی و مقرون به صرفه بودن پرداخت است در حالی که در درجه اول ارزش آن را برای استفاده از مبادله خدمات و کالاها نشان می دهد.

هر سکه دارای دارایی بومی blockchain خود است که عملکرد و عملکرد آنها فقط در blockchain خاص آنها است. آنها برای اولین بار از blockchain به دنبال یک پیشنهاد اولیه سکه (ICO) معرفی می شوند ، که به مردم امکان می دهد تا سکه های دیجیتالی را برای استفاده در blockchain به دست آورند. صرافی ها و سیستم عامل های معاملاتی مانند Coinbase و Kraken برای کاربرانی که قصد دارند سود خود را در افزایش ارزش سکه ها کسب کنند ، از Fiat Money و Cryptocurrency از سکه های دیجیتال استفاده می کنند. مشهورترین حادثه مربوط به قیمت یک سکه دیجیتال در بورس اوراق بهادار در دسامبر سال 2017 بیت کوین بود که قیمت آن به 19،343. 04 دلار افزایش یافت.

استفاده از سکه ها در درجه اول به عنوان یک روش پرداخت برای خدمات یا کالاهای موجود در یک blockchain است. در حالی که برخی از سکه ها ، مانند اتر اتریوم ، عملکردهای دیگری نیز دارند ، عملکرد اصلی سکه نشان دادن ارزش برای پرداخت است که بیت کوین نمونه اصلی و قابل تشخیص است.

نشانه های دیجیتال چیست و چگونه کار می کنند؟

دلیل اینکه سکه ها و نشانه ها اغلب به عنوان یک مورد دیجیتالی اشتباه می شوند ، نه تنها به این دلیل است که این دو اصطلاح در دنیای فیزیکی تا حدودی قابل تعویض هستند ، بلکه به این دلیل است که هر دو ارزش خود را در blockchain خاص خود دارند. توکن ها در برنامه های غیر متمرکز (DAPP) ایجاد می شوند که توسط یک blockchain میزبانی می شوند که در قراردادهای هوشمند مانند Ethereum کار می کند. کاربر با تأمین یک قرارداد هوشمند با سکه بومی blockchain ، کاربر مقدار اختصاصی از نشانه ها را دریافت می کند که به نوبه خود به کاربر اجازه می دهد تا با DAPP تعامل داشته باشد. DAPP که در ازای نشانه های خود سکه دریافت کرده است ، سپس خدمات خود را با سرمایه جدید توسعه می دهد. توکن ها غالباً نوعی ارزش را برای استفاده در داخل یا در مورد DAPP که آنها را آزاد کرده و به عنوان یک واسطه مبادله استفاده می شود ، نشان می دهد.

هرکسی که DAPP را اداره می کند می تواند نشانه های سفارشی را برای استفاده در DAPP خود ایجاد و صادر کند. برای ایجاد این نشانه ها ، توسعه دهنده باید به صورت سکه بومی blockchain ، مانند اتر در blockchain اتریوم ، هزینه ای بپردازد تا به معدنچیانی که اعتبار توکن ها را پرداخت می کنند ، بپردازد. سکه ها همچنین برای تبادل نشانه ها از همسالان مورد نیاز هستند. کسانی که یک مدل توکن برای DAPP خود ایجاد کرده اند ، اغلب روشهای خاصی را تعیین می کنند که در آن کاربران می توانند نشانه ها را بدست آورند. در صورت ساخت خوب ، کاربران این اقدامات را برای به دست آوردن نشانه های مورد نظر برای استفاده از کالاها و خدمات مورد علاقه خود انجام می دهند. اگر یک اکوسیستم توکن به خوبی ساخته شده باشد ، می تواند انگیزه دیگری را برای کاربران برای تعامل با پیشنهاد DAPP اضافه کند و ارزش بیشتری را نسبت به پولی به آن بدهد.

فواید توسعه دهندگان که از مدل توکن در یک blockchain موجود استفاده می کنند ، بنابراین نیاز به پرداخت هزینه سکه برای ایجاد و توزیع سکه ها دارند ، این است که blockchain از طریق شبکه گسترده رایانه های خود ، ساختار ، نگهداری ، اعتبار و امنیت را فراهم می کند.

با توجه به تعاریف تنظیم کننده های مالی سوئیس FINMA ، چهار شکل مختلف از نشانه وجود دارد که همگی هدف این دارند که سرمایه ای را برای استفاده از سکه ها برای استفاده از توکن ها برای DAPP به دست آورند. چهار تعریف از توکن به شرح زیر است:

• نشانه های ابزار: از نشانه های ابزار برای دسترسی به بخش خاصی از DAPP ، مانند خدمات خاص یا ارائه محصول استفاده می شود. با توجه به عرضه محدود آنها ، غالباً انتظار می رود که نشانه های ابزار در ارزش افزایش یابد.
• نشانه های پرداخت: مشابه عملکرد سکه ها ، اما در استفاده از آنها خاص تر ، نشانه های پرداخت تنها استفاده از پرداخت برای خدمات یا کالاها را دارند.
• نشانه های امنیتی/دارایی: این نشانه هایی است که توسط فروش اولیه توکن (ITS) صادر می شود ، که مردم با هدف سودآوری پول خود را سرمایه گذاری می کنند.
• نشانه های عدالت: این یک شکل غیر معمول در این زمان است ، اما نشانه های سهام عدالت آنهایی هستند که نماینده سهام یا سهام در یک شرکت هستند.

نشانه ها در عمل

Ethereum نمونه ای عالی از نحوه عملکرد نشانه ها در یک blockchain است. شبکه Ethereum با صدور و تکمیل قراردادهای هوشمند با سکه ، اتر خود ، به عنوان "سوخت" و روش پرداخت قراردادهای هوشمند فعالیت می کند. در داخل شبکه ، بسیاری از DAPP ها وجود دارند که قراردادهای هوشمند ارائه دهنده توکن را دارند که به سوخت نیاز دارند.

بسیاری از برنامه های غیرمتمرکز مدل های توکن را مستقر می کنند و Golem یکی از محبوب ترین نمونه ها است. Golem به مردم دسترسی از راه دور به ابر رایانه های خود را برای کار در بسیاری از زمینه های محاسباتی مختلف مانند رمزنگاری اعطا می کند. برای نگه داشتن شبکه Golem در سطوح بهینه ، قدرت محاسباتی را از رایانه های کاربران خود جلب می کند و نیازهای پردازش را سرو می کند. برای ایجاد انگیزه در این مورد ، Golem به کسانی که به نرم افزار Golem در رایانه خود اجازه می دهند به شبکه کمک کند ، پاداش می دهد ، که کاربران می توانند از آن در خدمات Golem استفاده کنند.

Musicoin Dapp نشانه هایی را که می توانند در ازای سکه هایی خریداری شوند که به کاربر امکان می دهد ویژگی های خاصی از پلت فرم MusicOin را فعال کند ، صادر می کند. با یک نشانه ، کاربران می توانند موسیقی را به میزبانی MusicOin پخش و گوش دهند و به عنوان یک نسخه دیجیتالی از jukeboxes قدیمی کار کنند که مشتریان را ملزم به وارد کردن یک نشانه خاص قبل از اینکه بتوانند آهنگ را که می خواستند انتخاب کنند ، وارد کنند.

همچنین از توکن ها به عنوان کشتی هایی استفاده می شود که نمایانگر محصولات و اقلام دنیای فیزیکی است. در حالی که Ripple یک سرویس سکه شناخته شده است و معاملات سریع و کم کمیسیون و همچنین سکه خود را ارائه می دهد ، از نشانه های موجود در شبکه خود به عنوان نمایندگان ارزش های پولی استفاده می کند. نشانه موج دار به عنوان نوعی کارت جوکر شروع می شود که می تواند تقریباً هر مقدار از انتقال رمزنگاری یا ارز FIAT را در سراسر شبکه نشان دهد. WePower به طور مشابه کار می کند ، کاربران قادر به خرید و فروش نشانه هایی هستند که نشان دهنده مقادیر برق در blockchain WePower است.

سکه ها در مقابل نشانه ها

برای بیان تمایز پوشش خشن بین سکه ها و نشانه ها. هدف اصلی یک سکه ، پرداخت یا مبادله پولی است در حالی که نشانه ها توسط مصرف کنندگان به دنبال فعال کردن ویژگی های یک برنامه غیر متمرکز در یک blockchain است که دارای یک سکه بومی است و دارای قراردادهای هوشمند است. با این حال ، سکه ها می توانند چند منظوره باشند ، مانند سکه اتر اتریوم که به عنوان سوخت برای قراردادهای هوشمند عمل می کند ، و نشانه ها فرم های بیشتری را نسبت به دسترسی کاربران به محصولات و خدمات ارائه شده توسط DAPP می گیرند. برخی از نشانه ها به عنوان دارایی یا سهام کار می کنند ، در حالی که برخی دیگر نیز برای پرداخت استفاده می شوند. تفاوت اصلی این است که نشانه ها تمایل به DAPP خاص دارند ، در حالی که سکه ها بیشتر به عنوان پول استفاده می شوند.

محتوای این مقاله برای ارائه یک راهنمای کلی برای موضوع است. مشاوره تخصصی باید در مورد شرایط خاص شما جستجو شود.< SPAN> برای بیان تمایز درپوش خشن بین سکه ها و نشانه ها. هدف اصلی یک سکه ، پرداخت یا مبادله پولی است در حالی که نشانه ها توسط مصرف کنندگان به دنبال فعال کردن ویژگی های یک برنامه غیر متمرکز در یک blockchain است که دارای یک سکه بومی است و دارای قراردادهای هوشمند است. با این حال ، سکه ها می توانند چند منظوره باشند ، مانند سکه اتر اتریوم که به عنوان سوخت برای قراردادهای هوشمند عمل می کند ، و نشانه ها فرم های بیشتری را نسبت به دسترسی کاربران به محصولات و خدمات ارائه شده توسط DAPP می گیرند. برخی از نشانه ها به عنوان دارایی یا سهام کار می کنند ، در حالی که برخی دیگر نیز برای پرداخت استفاده می شوند. تفاوت اصلی این است که نشانه ها تمایل به DAPP خاص دارند ، در حالی که سکه ها بیشتر به عنوان پول استفاده می شوند.