کارگزار به تجارت

کارگزاران موجود در جدول حسابهایی را ارائه می دهند که می توانند با هزینه کمیسیون اضافه شده و بدون مداخله میز معامله ، در سیستم عامل های معاملاتی مانند MT4 ، MT5 ، CTRADER و JFOREX ، گسترش فارکس بسیار کم اما متغیر داشته باشند.

برخی از کارگزاران از تماس با مضامین ECN دست کشیده اند ، بنابراین کارگزاران ECN در اینجا به معنای نوعی تجارت هستند که توسط کارگزار ارائه می شود که با گسترش کم ، STP با هزینه یا بدون هزینه کمیسیون ، بدون مداخله میز کار و برخی از سیستم عامل های معاملاتی آنلاین ارائه می شود.

این کارگزاران را می توان با تولید یک جدول مقایسه یا با جزئیات بیشتر کارگزار در مقابل کارگزار ، با ویژگی هایی مانند حداقل سپرده ، هزینه های کمیسیون ، بازارها و پلتفرم ، با استفاده از ابزار فوق ، مقایسه کرد.

این کارگزاران از معاملات اختیاری و خودکار پشتیبانی می کنند.

حداقل سپرده

حداقل سپرده داده شده در جدول برای کل کارگزار است. کارگزار ممکن است حداقل سپرده های بالاتری برای حساب های ECN داشته باشد.

تجارت ECN

مزایای بالقوه تجارت ECN شامل سرعت اجرای و ظرفیت استفاده از طیف گسترده ای از سبک های تجاری است.

ECN FX

کارگزاران موجود در جدول همه حساب هایی را ارائه می دهند که بسته به عواملی از قبیل شرایط بازار و نقدینگی ، می توانند گسترش بسیار کمی فارکس داشته باشند.

Metatrader 5 ، Ctrader و Jforex

این سیستم عامل ها قیمت گذاری سطح II و سایر ویژگی ها را ارائه می دهند که می تواند برای تجارت ECN کاربرد داشته باشد.

تجارت اخبار ECN

کارگزاران ECN به طور معمول اجازه تجارت خبری (تجارت در انتشار اخبار یا اطراف آن ، مانند داده های اقتصادی) را می دهند ، اما لازم به ذکر است که گسترش می تواند حول نسخه های خبری گسترش یابد.

ECN برای مقیاس گذاری

کارگزاران ECN به طور معمول اجازه مقیاس می دهند.

تجارت خودکار

همه این کارگزاران حداقل یک بستر را ارائه می دهند که به معامله گر اجازه می دهد از استراتژی های معاملاتی خودکار استفاده کند. اینها را می توان توسط سایر معامله گران یا برنامه نویسان نوشت و یا توسط خود معامله گر برنامه ریزی کرد. لازم به ذکر است که زیرا یک استراتژی که در گذشته کار کرده است به معنای این نیست که در آینده کار خواهد کرد. اگر معامله گر بخواهد استراتژی را برای اجرای 24/7 اجرا کند ، هنگامی که از کارگزار جدا شده اند ، می توانند از یک سرور خصوصی مجازی (VPS) استفاده کنند.

ECN ، STP ، برای معامله گر چه معنی دارد؟

STP به الگوریتم الکترونیکی مورد استفاده برای مسیریابی سفارشات اشاره دارد. یک کارگزار می تواند STP باشد و از یک ارائه دهنده نقدینگی استفاده کند. یک کارگزار ECN به طور معمول بیش از یک ارائه دهنده نقدینگی خواهد داشت (زیرا نقطه ECN ارتباط با نقدینگی است نه اینکه فقط سفارشات را مسیریابی کنید). این موارد می تواند شامل بانک ها (معروف به ارائه دهندگان ردیف 1) ، سایر کارگزاران ، ارائه دهندگان تخصصی LiqDuity ، موسسات ، صندوق های پرچین و حتی استخرهای تاریک (استخرهای ناشناس سرمایه) باشد. این ارائه دهندگان ، به ویژه بانک ها ، حجم های عظیمی را با یکدیگر در بازار فارکس غیرمتمرکز تجارت می کنند و سفارشات بزرگ مبادله ارز را پر می کنند (فارکس حجم وسیع روزانه دارد ، و بازارهای دیگر را کوتوله می کند). این باعث کاهش قیمت می شود ، بنابراین ابزارهای نقدینگی می توانند با قیمت های بسیار پایین (گسترش) ارائه شوند ، حتی در نقطه ای که به معامله گر می رسند.

معامله گر خرده فروشی در این بازار تجارت نمی کند ، اما از طریق یک کارگزار معامله می کند. برخی از کارگزاران ، به ویژه کارگزاران STP شامل هزینه تجارت به عنوان گسترش می شوند که در ابتدا و پایان تجارت ، بدون اتهام کمیسیون ، پرداخت می شوند. سایر کارگزاران قیمت کالیبر ECN را نقل می کنند ، یعنی انواع گسترش هایی که می توان در بازار بین بانکی مشاهده کرد ، که توسط کارگزار از ارائه دهندگان نقدینگی جمع شده است. بنابراین برای جفت های بسیار مایع فارکس (قیمت یک عامل نقدینگی) ، قیمت ها به میزان 0. 1 پیپ دیده می شود. گاهی اوقات قیمت های پایین تر دیده می شود ، گسترش فارکس 0 یا کمتر.

با این حال ، معامله گر معمولاً (اما نه همیشه) نیز توسط کارگزار هزینه کمیسیون اضافی نیز دریافت می کند. به عنوان مثال ، یک کارگزار ممکن است کمیسیون 3 دلار در هر طرف را بپردازد. این بدان معنی است که علاوه بر هزینه گسترش ، 3 دلار در ابتدا و پایان تجارت در هر قطعه شارژ می شود. بنابراین اگر گسترش 0 باشد ، هزینه واقعی یک تجارت 0. 3 + 0. 3 = 0. 6 پیپ است. این هزینه صرف نظر از طول تجارت شارژ می شود. بنابراین پوست سر باید محاسبه کند که هر بار که باز و بسته تجارت می کنند ، هزینه کمیسیون را متحمل می شوند ، زیرا می توانند به طور مکرر معاملات کوتاه مدت انجام دهند.

مشاهده می شود که هزینه های ECN می تواند بسیار رقابتی باشد. اما این اسپردها معمولاً متغیر هستند و هزینه واقعی بسته به عوامل مختلف می‌تواند بالاتر از حداقل قیمت‌گذاری شده باشد. هزینه هایی به این بزرگی را می توان در کارگزاران بازارساز مشاهده کرد. این کارگزاران ممکن است اجازه تجارت اخبار را بدهند و از معاملات خودکار پشتیبانی کنند، برای مثال با ارائه متاتریدر 4، که دارای روبات هایی به نام مشاوران متخصص است. اما، از آنجایی که اینها طبق تعریف، کارگزاران میز معامله هستند، ممکن است سفارشات را رد کنند یا برخی از سبک های معاملاتی را رد کنند (مثلاً اسکالپینگ)، اگرچه در عمل ممکن است این اتفاق نادر باشد. دلیل استفاده از بروکرهای STP و ECN این است که آنها می توانند الف) از برخی سبک ها حمایت کنند و ب) برای برخی از سبک های معاملاتی مناسب باشند، با این فرض که معامله گر واقعاً از این سبک های معاملاتی استفاده می کند. برخی از سبک های معاملاتی ممکن است به زمان اجرای بسیار کوتاه نیاز داشته باشند.

کارگزاران ECN تمایل دارند زیرساختی برای کمک به سرعت بخشیدن به روند اجرای سفارش داشته باشند. برخی این کار را با قرار دادن سرورهای تجاری خود با ارائه دهندگان نقدینگی انجام می دهند (بسیاری از مراکز داده Equinix نیویورک یا لندن استفاده می کنند که زیرساخت هایی مانند اتصالات فیبر نوری را فراهم می کند). این تلاش ها می تواند تاخیر زمانی تجارت را تا چند میلی ثانیه کاهش دهد. این نوع بهبود سرعت می‌تواند به استراتژی‌های خودکار، که به حرکات بسیار سریع بازار وابسته است، کمک کند که به‌سرعت توسط روبات‌ها ساخته می‌شوند (استراتژی‌های معاملاتی خودکار که معمولاً روی سرورهای خصوصی مجازی اجرا می‌شوند). با این حال، بدون میز معامله، اجرای مطمئن و سریع سفارش نیز می تواند برای معامله گرانی که به صلاحدید خود معامله می کنند مفید باشد.

ECN به شبکه ارتباطات الکترونیکی اشاره دارد. یکی از راه‌های متمایز کردن کارگزاران ECN این است که بر روی این بخش از عملکرد خود تمرکز می‌کنند، در مقابل استفاده از میز معامله. بنابراین ECN در مورد فناوری پردازش سریع سفارشات بدون انجام مداخله میز است که به طور بالقوه متناسب با انواع معاملات مورد استفاده توسط طیف وسیعی از معامله گران است.

به طور خلاصه، ECN برای معامله گر چه معنایی دارد؟

این به معنای فناوری هایی است که به ویژه می توانند پاسخگوی نیازهای یک معامله گر فارکس باشند. هرچه کارگزار ECN بیشتر باشد ، بازارهای کمتری که تمایل به ارائه آن دارند ، و فله ممکن است فارکس باشد (اگرچه با افزودن بازارهای CFD مانند سهام CFDS در حال تغییر است). فارکس با استفاده از تجارت خودکار و اختیاری (به عنوان مثال شاخص های فنی) توسط بانک ها و موسسات در "خط مقدم" معامله می شود (به عنوان مثال شاخص های فنی). ECN این "راه" را تا حدودی به معامله گر می آورد و به آنها اجازه می دهد آنچه را که می خواهند با آن انجام دهند ، اما کارگزار هنوز به عنوان "کارگزار" عمل می کند. این می تواند به معنای استفاده از سبک هایی باشد که ممکن است در سایر کارگزاران مشکل ساز باشد.

اما برای بسیاری از معامله گران ، ممکن است تفاوت زیادی بین استفاده از یک کارگزار ECN یا یک کارگزار میز کار وجود نداشته باشد ، به خصوص اگر کارگزار میز معامله اجرای سفارش سریع و ظرفیت استفاده از معاملات خودکار را ارائه دهد. هرچند که یک کارگزار ECN هنوز هم بازارها را به بازارها ارائه می دهد که می خواهد تجارت کند (و حتی تعداد قابل توجهی از بازارها) و همچنین تضمین هایی در مورد مداخله سفارش و عدم وجود آن و سرعت اجرای سفارش ارائه می دهد.